رابطه بین تیپ شخصیتی a-b و رضایت از زندگی و اضطراب مرگ

هدف از این پژوهش بررسی رابطه ی تیپ شخصیتی a و b با رضایت از زندگی و اضطراب مرگ در بین دانشجویان شهر تهران بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و جامعه آماری، شامل تمامی دانشجویان دانشگاه تهران مرکزی و روش نمونه گیری غیر تصادفی در دسترس است. حجم نمونه 150 نفر از دانشجویان دانشگاه تهران مرکزی بود، که همه آزمودنی ها به پرسشنامه های رضایت از زندگی(دنیر)، اضطراب مرگ(daq)، تیپ های شخصیتیa و b (حمزه گنجی)پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با دو روش توصیفی و استنباطی صورت گرفت. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد، متغیر های رضایت از زندگی و اضطراب مرگ نمی توانند تیپ شخصیتی a را پیش بینی کنند، اما این متغیر ها می توانند3/9درصداز واریانس متغیر تیپ شخصیتی bرا پیش بینی(برآورد) کنند همچنین با توجه به نتایج آزمون لون و همگنی واریانسها مقدار04/2t= ، چون سطح معناداری کوچکتر از 05/0 است، بنابراین تفاوت معناداری در میان مردان و زنان وجود داشت و این تفاوت در گروه مردان بود.